در چه سني بايد به نوجوان مسايل جنسي را و روش برخورد با اين موضوع را آموزش داد؟
ضرورت آموزش مسايل جنسي به جوان و نوجوان
واقعيت اين است كه آموزش امور جنسي و دادن آگاهي هاي لازم در اين رابطه از مسائل ضروري و مورد نياز خانواده هاست. آموزش جوانان ونوجوانان درباره چگونگي رفتار صحيح جنسي و بيماري هاي ناشي از انحرافات جنسي داراي اهميت زيادي است.
شواهد گوناگوني حاكي از آن است كه مردم و به خصوص نوجوانان و جوانان در اين مورد اطلاعات درستي ندارند و منابع يادگيري رفتار جنسي در بين آنان منابع قابل اطميناني نيست. معمولا آن چه جوانان در اين باره مي دانند اطلاعات خياباني است كه از افراد فاقد صلاحيت آموخته اند. نه پدر و مادرها، نه مدرسه و دانشگاه، نه رسانه هاي گروهي و نه مطلعين ديني، عموما مطلب مهمي در اين باره به جوانان نمي آموزند. حتي جنبه هاي بهداشتي و چگونگي مقابله با بيماري هاي عفوني مقاربتي و ايدز نيز به آنها آموخته نمي شود.
آموزش هاي انحرافي كانال هاي تلويزيوني ماهواره اي و فيلم ها و مجلات مبتذل و غير اخلاقي، خطر شيوع ايدز و بيماري هاي ناشي از رفتارهاي نادرست جنسي را افزايش داده است. بايد با آموزش صحيح به نوجوانان و جوانان، در ضمن دروس بهداشت و فيزيولوژي بدن و روان شناسي و تربيت بدني و امور خانواده و اخلاق و تعليمات ديني و يا از طريق برنامه هاي ويژه توسط تيم هاي متشكل از پزشك و روانشناس و متخصصين علوم تربيتي و ديني و اخلاقي، زمينه مناسبي براي مقابله با اين خطر ها فراهم شود.
بديهي است تا در مورد امور مربوط به امور جنسي آگاهي هاي مورد نياز به جوانان داده نشود، آمادگي لازم براي مقابله با انحرافات جنسي و مفاسد و عواقب سوء ناشي از آن و نيز بيماري هاي مختلف جنسي و راه هاي انتقال آن حاصل نخواهد شد. پدران و مادران شرعا وظيفه دارند آداب اسلامي را در اين رابطه به فرزندانشان بياموزند و آنها را در اين رابطه تقويت كنند تا شيادان و آلودگان نتواند فرزندان آنها را بفريبند و آنها را به وادي فنا و سقوط بكشانند. اما خود پدر و مادر نبايد مستقيم وارد موضوع شوند بلكه تحت نظارت انها انجام شود چون حرمت والدين نزد فرزندان شكسته مي شود .
نكات مهم در تربيت جنسي
1-از مسائل بسيار مهم اين است كه فرزندان و جوانان ما بدانند در چه وضع و موقعيتي هستند و در رابطه با زندگي شخصي شان چگونه موضع بگيرند و به چه صورت و شيوه اي از خود و عفت و شرافت و شخصيت خود دفاع و حراست كنند. خطر روابط ممنوع و معاشرت هاي آلوده بايد از دوران نوجواني به دختران و پسران آموخته شود. پدران( و ترجيحا غير پدر فرد اگاه و مورد اعتماد) بايد محرم راز پسران خود باشند و در اين زمينه رابطه تنگاتنگي با فرزندان پديد آورند و گفتني هاي لازم را در جهت حفظ خود از خطر و رعايت عفت و پاكدامني به پسران بگويند. از سنين نوجواني پدر( ترجيحا....) بايد شيوه غسل را به پسر بياموزد و در اوان بلوغ و احتلام، حالت ها و وقايع اين دوران را به او تفهيم نمايد و احكام شرعي غسل و چگونگي آن را به فرزندش بياموزد. مادر بايد از طريق پدر، درباره دگرگوني حالات پسر و غسل و احتلام و جنابت او با خبر شود و از قبل لباس و جامه زير او را جدا و حتي محل خواب او را تفكيك نمايد.
در مورد دختران نيز اين اطلاع دهي در همين مقطع و توسط مادر و در امور ريزتر ترجيحاتوسط فرد ...بايد انجام بگيرد .
ب ) آگاهي از خطرات وامراض:
در طول جريان تربيت و رشد، پدران و مادران بايد به فرزندان خود تفهيم كنند چه خطراتي در انتظار آنها است. در سر راه خانه تا مدرسه و برعكس چه آلودگي هايي ممكن است برايشان پديد آيد. چه افرادي در سر راه شان ممكن است سبز شوند و چه رسوايي هايي برايشان به وجود آورند. بخشي از آگاهي هايي كه بايد به نوجوانان و جوانان به طور مستقيم يا غير مستقيم داده شود درباره بيماري هاي مقاربتي است. اين گونه مسائل بايد به گونه اي به آنها تفهيم شود كه احساس نفرتي از آن در دل ها پديد آيد و از فرجام آن نگران و بيمناك شوند و ضرورت حفظ خود را از آلودگي ها به خوبي دريابند و اين آموزش ها بهتر است در لابه لاي داستان ها و اتفاقاتي كه براي ديگران پيش آمده بيان شود تا مايه عبرت و پند آنها گردد.
2. تقويت ايمان و اخلاق:
بخشي از آموزش هايي كه در زمينه تربيت جنسي بايد مورد نظر باشد، آموزش هايي در رابطه با تقويت ايمان و اخلاق است. پرورش ايماني و اخلاقي مي تواند در حفظ فرزندان و جوانان از خطرات و تأمين سعادت آنها خيلي مؤثر باشد. بخشي از اين آموزش ها بايد در رابطه با حجب و حياي متعادل و موزون و عاقلانه باشد. از علل انحرافات در كودكان گاهي حجب و حياي شديد و زماني هم جرأت و جسارت و بي پروايي فوق العاده است.
3. اشباع كردن از محبت:
از مسائل مهم در امر تربيت نوجوان و جوانان، اشباع كردن آنها از محبت به ويژه در زمان كودكي آ نها است. اشباع نشدن آنها موجب پيدايش نارسايي ها و كمبودهاي عاطفي است كه موجب هر نوع اختلال است و زمينه ساز بسياري از انحرافات جنسي جوانان است و اثر آن تا پايان عمر در افراد باقي مي ماند و كودكاني كه از محبت سيراب نشده اند در همان اوان و يا در نوجواني و جواني به شدت در معرض خطرند. البته زياده روي در محبت و وابستگي شديد كودكان به پدر و مادر نيز موجب نوع ديگري از خطر است. پس بايد فرزندان را به گونه اي متعادل اشباع كرد تا دچار لغزش و خطر نشوند.
4. آمادگي براي زندگي:
به تدريج كه پسران و دختران رشد مي كنند و بزرگ مي شوند بايد با دنياي متفاوت زندگي زن و مرد و به وظايفي كه اين دو در زندگي دارند آشنا شوند. البته اين به معناي بيدار كردن نيرو و قوه خفته و نهفته جنسي نمي باشد، بلكه هدف آن است كه پيش از اين كه فرزندان ما به فكر مسأله اي بيفتند و يا چيزي را از زبان ديگران بشنوند بايد به گونه اي سالم و معقول و همراه با وقار و عفت و منطقي، خطرات احتمالي و انحرافات را از آنان دور كرد. بررسي ها نشان مي دهد كه طرح اين گونه مسائل در قالب هايي مناسب و همراه با وقار و اخلاق كه از هر نوع وقاحت دور باشد از طرف افراد دلسوزي چون پدر و مادر، از لغزش هاي آينده آنها جلوگيري خواهد كرد.
در واقع آموزش اين مسائل توسط والدين و مربيان دلسوز به خاطر جلوگيري از بدآموزي و سوء استفاده در اين زمينه است. والدين براي برخي از آموزش ها مي توانند از وجود معلمان و مربياين كه مجهز به تعاليم و ضوابط اخلاقي و انساني بوده و بدآموز و منحرف كننده نباشند، استفاده كنند.
آموزش هايي كه به فرزندان و جوانان و نوجوانان در رابطه با زندگي غريزي و جنسي شان داده مي شوند ممكن است به صورت مستقيم و يا غير مستقيم باشد. در آن چه كه مربوط به دستورات و تعاليم شرعي است سعي بر اين است كه مستقيما مطالب به آنها آموخته شود همان گونه كه در رساله هاي عملي مراجع تقليد وجود دارد ودر آن چه كه ناشي از تحريكات و كنجكاوي ها است بايد سعي شود راه و روش غير مستقيم به كار بسته شود. مثلا برگزاري جشن تكليف براي دخترها و پسرها و تبريك وقت بلوغ آنها نوعي از آموزش هاي غير مستقيم است. بايد توجه داشت كه آموزش مستقيم نيازمند پختگي و توانايي و تيزهوشي و دلسوزي خاصي است، چون از يك طرف بايد آگاهي هاي لازم را به فرزندان داد و از طرفي ديگر بايد مراقب بود اين امر سبب بيداري زودرس و بي موقع جنسي نگردد و موجب تحريكات زيانبار و باز شدن بيش از حد ضرورت چشم و گوش آنها نگردد.
سن آموزش مسايل جنسي
يقينا در دوران كودكي و در سنين كودكي پايين تر از 7 سالگي ضرورتي براي آموزش مسائل جنسي وجود ندارد. توصيه هاي پيامبر گرامي اسلام و ائمه معصومين(ع) به والدين اين است كه كودك در معرض ديد و يا حتي شنيدن صداي تنفس والدين در هنگام مقاربت جنسي آنان نباشد. اين سفارش ها بيانگر آن است كه اولا مرحله اي از تمايلات جنسي در آغاز دوره كودكي وجود دارد، گرچه كودك از آن آگاه نيست و ثانيا عوامل بيروني ناهشيار بر رفتار جنسي تأثير مي گذارد.
در اين سن كودكان بسياري از اعمال و گفتار را تقليد مي كنند و با والدين خود همانند سازي مي نمايند. با آلت جنسي خود بازي مي كنند و مي خواهند جنسيت خود را شناخته از تفاوت هاي جنسي مذكر و مؤنث آگاه شوند. در اين مرحله هر پسر يا دختري به طور حتم از جنسيت خود آگاه مي شود و در پايان اين مرحله (حدود 6 سالگي) نقش جنسي خود را بايد به خوبي ايفا نمايد.
يكي از جلوه هاي تشخيص و شناخت نقش جنسيت در طول سنين مزبور به ويژه شش تا 7 سالگي، ظهور و درك انگيزه هاي جنسي است گويا در اين دوران غريزه جنسي كودكان تا اندازه اي هر چند كم رنگ خودنمايي مي كند و كودكان به تدريج آثار آن را به گونه اي احساس مي كنند. از اين رو برخي از روايات اسلامي بر اين نكته تأكيد دارد كه بستر كودكان و به ويژه كودكان ناهمجنس را از شش سالگي به بعد از يكديگر جدا سازيد در مواردي نيز مادر از خوابيدن در كنار دختر 6 ساله خود منع شده است. در واقع اسلام مي خواهد كه غريزه جنسي در دوران شكوفايي خود رشدي طبيعي داشته باشد زيرا در غير اين صورت بيم آن مي رود كه كودك به بلوغ زودرس مبتلا گرديده براي خود و اوليا و مربيان مشكلاتي به بار آورد.
مرحله اي از اين آموزش كه اطلاعات او را در زمينه آميزش و ضوابط و احكام و آداب آن افزايش مي دهد, بايد در هنگام ازدواج و در آستانه آن انجام شود و زودتر از آن لازم نيست و باعث تحريك او خواهد شد.
شما مي توانيد براي آگاهي بيشتر ازكتاب هاي زير استفاده ببريد:
1-رشد جسمي و جنسي در نوجواني، دكتر حسين لطف آبادي، ص 86
2 خانواده و مسائل جنسي كودكان، دكتر علي قائمي، بخش 12، تربيت جنسي كودكان و نوجوانان، ص 250
3-ازدواج مكتب انسان ساز، اثر شهيد پاك نژاد
4-روان شناسي زنا شويي
5آداب آميزش
6-روان شناسي زن.
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
بوسیدن و گرفتن سینه دختر توسط جاستین بیبر +عکسلینک دوستان
آمار سایت